Gisterenochtend tijdens een jogging. Ik vermeld ‘een’ want ik loop momenteel niet op regelmatige basis. Ter voorbereiding van weer meer te gaan hardlopen, loop ik voorlopig enkel als mijn lijf erom vraagt en ik dit niet kan en niet wil tegenhouden. De zon scheen mooi en alles in mij wilde naar buiten. En bewegen. En dus werd het joggen. In mijn loopparcours kort bij huis is er een pittig heuveltje. Deze gaat redelijk stijl en daarna een poosje vals plat met nog een kleine stijging aan het eind. Ik kwam bij de voet van dit heuveltje en het floepte zo op in mijn lijf: ‘I can handle you’. Zo sprak ik inwendig tegen dit bergje. ‘I can handle you’. En toen rees de vraag in mij op: ‘Wat zou het van mij vragen?’ Ik nam waar hoe mijn lijf reageerde op de inmiddels vertrouwde helling. Het antwoord was er meteen. Deze heuvel die mij weerstand biedt, vraagt van mij om te proportioneren en te doseren. In eerste instantie maak ik de ‘beklimming’ groter en zwaarder dan het is. Ik voel de weerstand die aan de voet van het bergje begint en in mijn hoofd gaan bij wijze van spreken de poppetjes aan het dansen. Wat ik hierin te doen heb is om dat idee tot reële proporties terug te brengen. De olifant weer in een mug veranderen. Vervolgens komt het erop aan om mijn inzet te doseren. Mijn lijf doet het automatisch: een beetje vertragen, een bepaald ritme aannemen, ademhaling net iets anders dan ervoor. Afstemmen op wat zich aandient. Terwijl ik zo loop zie ik dit lopen als een metafoor voor het afleggen van de menselijke ontwikkelingsweg. Je krijgt in je leven vroeg of laat flink wat op je bord gegooid. En ook hou je zelf moeilijke situaties in stand doordat je je niet voldoende bewust bent van hoe je gevormd bent en dus van je ingesleten patronen. Er zijn bergen en heuvels én ook creëer je er zelf. Het gaat erom je eigen reactie en gedrag op een situatie of gebeurtenis, tot een reële proportie terug te brengen. Klopt je reactie met wat er zich aandient? Om jezelf te doorgronden kan je niet anders dan gedoseerd te ontwikkelen. Het gaat in kleine stapjes. Mocht je in één keer je volle potentieel en je diepste liefdevolle kracht te zien krijgen, zou je waarschijnlijk schrikken. Stralen als een engel is prachtig maar ook heel intens. Het doseren maakt dat je je eigen kracht vol én op eigen tempo kan exploreren en leert om deze steeds meer ten goede in te zetten. Dit kiezen om ’s ochtends tijd te nemen voor lichaamswerk, meditatie, lopen etc. brengt mij in contact met mijn eigen innerlijke leiderschap. Ik leer om mijzelf toestemming te geven om mijn eigen leven vorm te geven volgens een ritme en wijze waarin ik kan gedijen. Dit voedt mijn diepe kracht en vertrouwen. Je zou kunnen opperen dat het niet passend is of tijdverlies. Het tegendeel is waar. Ik word er productiever en levendiger van en het brengt mij vaak nieuwe ideeën. Hoe doe jij dat? Zoek je ondersteuning en begeleiding bij jouw persoonlijke ontwikkelingsweg? Bij Mens In Contact kan je een vrijblijvend kennismakingsgesprek vragen waarin we samen kijken naar wat voor jou passend is. www.mensincontact.com
Comments